Slaaptrek boeit.
Waar komen ze vandaan, die niet te tellen aantallen spreeuwen? Hoe krijgen ze elkaar gevonden? Blijven familiebanden intact bij de massale samenkomsten? Welke factoren spelen een rol bij de keuze om op een bepaalde plek te overnachten?
Wat is het toch waardoor die fenomenale vlieg exercities, die ze soms laten zien wanneer ze worden aangevallen door een roofvogel, of wanneer ze de slaapplaats massaal binnenvallen, steeds weer zonder problemen tot een goed einde worden gebracht? Waar blijven ze?
Niet alleen vanuit wetenschappelijk oogpunt is slaaptrek een interessant verschijnsel, het is ook gewoon een fascinerend schouwspel om naar te kijken. En er foto’s van te maken.
Bij het fotograferen spelen tal van overwegingen. Waar ga ik staan (of blijf ik mobiel), gebruik ik statief, welke lens kies ik, wat zijn geschikte camera instellingen (sluitertijd, diafragma, iso waarde, scherpstelmethode). Wat wil ik? Wil ik een fantasie prikkelende zwerm tegen een adembenemend gekleurde lucht gestoken scherp, ga ik voor de minstens zo grote uitdaging om het zwermen, het invallen en het uitvliegen, vaak op de grens van licht en donker, in expressieve, dramatisch dynamische beelden te vangen, of kies ik voor een meer conceptuele benadering? En, heel belangrijk, ben ik bedacht op onverwachte ontwikkelingen en doe ik daar mijn voordeel mee?
Hoewel je vooraf je plan hebt getrokken, heb je tijdens de actie nauwelijks bedenktijd. Handelen is het credo. Achteraf op het beeldscherm worden de verschillen gemaakt, wordt beoordeeld wat bruikbaar is en wat niet. Wat uitdagend genoeg is om uit te werken, te ontwikkelen. Daarbij gaat het niet altijd in de eerste plaats om een ideale mix van esthetische principes. Het is interessant om nieuwe uitdrukkingsmogelijkheden te onderzoeken en zo jezelf te verrassen. Wat gebeurt er wanneer je een serie kort na elkaar vanaf statief gemaakte opnamen over elkaar legt? Wat gebeurt er wanneer je een serie kort na elkaar uit de hand gemaakte opnamen over elkaar legt? Hoeveel beelden gebruik je? Wat is de invloed van sluitertijd en/of diafragma verschillen bij deze benadering? Is het mogelijk om door het samenvoegen van raw files de sensatie van het invallen (die soms best lang kan duren) in één beeld te vangen? Zwart-wit of kleur? Dit soort overwegingen en bevindingen staan niet op zichzelf. Ze bepalen mee hoe je een volgende fotosessie ingaat.
Bij het tonen van beelden aan kijkers, krijg je te maken met een grote diversiteit aan referentiekaders. Met verschillen in smaak. Voor de een is de relatie met de werkelijkheid maatgevend. Voor de ander is het beeld als persoonlijke interpretatie van die werkelijkheid het summum. En vele varianten daar tussen in. Blijf trouw aan je uitgangspunten, hou ik mezelf dan voor, en probeer je tenminste ook een beetje te verplaatsen in de bedoelingen van de ander.
Wat voorop dient te staan, is Respect voor de natuur. En daar kan je op veel manieren uitdrukking aangeven.
